339....
بهارانه........ وبایاد نازنین دوستانم.
باتو بهار می شوم....
غنچه نا شکفته ام
ای همه سبز چون چمن
خیزوبیا به سوی من
نغمه بخوان خنده بزن
باتو بهارمی شوم
چشم سیاه گندمین
دلبرک خسته من
بازبیا به کلبه ا م
زردی چهره ام ببین
با تو شکوفه می زنم
باتو بهار می شوم
سیاه موی دل نشین
مهرفشا ن خوش سخن
بوی تو عطرصبحدم
زنوش باده ای چنین
مست وخراب می شوم
باتو بهار می شوم
بهانه ترانه ام
نگارخوش نشین دل
به شوق وقت دیدنت
روزشمار می کنم
گرچه پل میان ما
شکسته است وبی عبور
دو باره گر ببینمت
تقدیم به تو که مانند هیچکس نیستی وهرکسی که مانند توست
سهیک >>> پائیز۲۰۰۶ تهران