پرسه درخود......................! سهیک
سالها........ درخود بدنبال کسی می گشتم
بی وقفه و پیگیر..
برای یافتن خود
آن بیگانه پنهان شده درمن
............ وسرانجام یافتمش
اگرچه درخستگی ها
درمیانه ی روبه شیب ها........
درامتدادهای رو به پایان...
اکنون.... این خود پیداشده درمن
چونان مادردلسوزم
دست دردست مرابسوی
بی خودشدن راه می برد...
درکوچه های بی رهرو وخلوت
بی خودشدن ها....... پرسه می زنم..
با گام هایی آرام....
پیش رویم... جاده... مه آلود
هوا دل گرفته وبی ستاره
ونم نم بارانی که تازه و خیسم می کند..
دیگر دل واپسی نیست
تنها.... بی قراری گهگاه... شاید
برای رسیدن... زود تر رسیدن....
آن شوق ازدیروز تا امروز
وتنهایی....
این وفادارترین همراه
هم دم و هم دل و هم انس
این همیشه آشنا ... این زودآمده ودیرنرفته!
کوله بارم لبریزم را... بدوش گرفته
توشه راهی سرریز از
دوستت دارم ها....
ازدل تنگی ها..ازخاطره ها... یادها ...از زمزمه ها....گلایه ها...ازخنده ها... گریه ها....سکوتها... ازفریادها .....
سرشار بوی خوش نام ها و نشان ها..... نشان تو... نشان او...نشان همه دلداده ها... سرگشته ها.. درخود گم گشته ها... تنها ها
باران....بی وقفه و.... بی بهانه می بارد
چه روز خوبیست........ امروز
برای............... خیس شدن درزیررگباری فراوان
برای گم شدن... دربادی عطرافشان
برای ماندن............. دریا دی همیشه جاودان
کاش همیشه باران می بارید ...... کاشکی
..............................................
نوشتن برای باران...
نوشتن برای نیاز است...
ممنون که سرزدی
خوشحال میشم اگه تبادل لینک کنیم
موفق باشی
سلام
مثل همیشه بسیار زیبا و قابل تامل فراوان .
باران عزیز من منظورم این نبود که خدا مقصره شاید باید .نوشته ام رو بازبینی کنم. بحث در مورد خدا یه بحث طولانیه و من فکر میکنم بیشتر از هر چیز به حس درونی هر کسی بر میگرده... احساس من اینه که اتفاقات این دنیا برای ما یه تجربه و درسه که باعث تعالی روحمون میشه شاید حس اشتباهی باشه...نمیدونم کجای متن من این معنی رو میادا که خدا تقصیرکاره. بازم ممنون بابت راهنماییتون.
سهیک مهربانم سلام
چقدر زیبا بود ....خوش به حالتان که قلمی به این شیوایی دارید
ممنون که همواره مرا مورد لطف قرار میدهید.....شاد باشید و بهاری
بارانی شدی؟؟ برای چه؟
تو که برای من خورشیدی!
برای من مثله ستاره قطبی می مونی
ستاره ای که کوره راه ها را برایم روشن میکنی
ببار ولی با شادی
قول بده باریدنت از شادی باشه
قبول کن که خیلی دوستت داریم
قبولم کن و جانم بستان
بمون و با ما باش
ببار تا ما نیز سبز شویم
کسی در وجودم است
کسی که سبز شدم را چشم براه است
تنهایم نگذار
همیشه با تو....سپیدار خسته ی پشت دریاها
بارانی شدی؟؟ برای چه؟
تو که برای من خورشیدی!
برای من مثله ستاره قطبی می مونی
ستاره ای که کوره راه ها را برایم روشن میکنی
ببار ولی با شادی
قول بده باریدنت از شادی باشه
قبول کن که خیلی دوستت داریم
قبولم کن و جانم بستان
بمون و با ما باش
ببار تا ما نیز سبز شویم
کسی در وجودم است
کسی که سبز شدم را چشم براه است
تنهایم نگذار
همیشه با تو....سپیدار خسته ی پشت دریاها
حرف شما کاملا درست و منطقیه ولی باور کنید دلیلش بی ادبی نبود من متن شما رو خوندم و خیال داشتم کامنت هم برای این پست بگذارم منتهی همینطور که گفتم مسافرتم و اینترنت درست و حسابی ندارم با سرعت کم و دایما قطع میشه و وجود اشکان هم مزید بر علت است که گاهی نتونی کارت رو تموم کنی و نیمه کاره کار رها بشه. متنتون رو برای سومین بار خوندم... ارامش غریبی درش هست.و مثل همیشه زیبا نوشتید و دل نشین... صدام میکنن باز هم مجبورم برم. دوباره میام ....
پست را میخونم میرم دنبال کار هام.........
باز برمیگردم حالا کامنت ها را میخوانم...........
و باز تکرار همین کار .......شاید صد بار خوندم اما حرفی نمیتوانم بزنم.نه .........سهیک اشتباه نکن لال نیستم...........قلمم لال شده است.
سلام وب زیبایی داری
شما در سایت من لینک شدید
چون از سایتتون خیلی خوشم اومد
امید وارم ناراحت نشده باشی
به ما هم سری بزن
سلام من برگشتم
ممنونم از این که تنهام نگذاشتین.
من دوباره از غبار تکرار لحظات امده ام که تو را سیر ببینم
سهیک....
احساسم مرده است این روزها.....
تو شاد باش و ببار.... خوب؟
سهیک عزیز سلام...وقتت به خیر....از اینکه مدت طولانی از شماها بی خبر بودم منو ببخش .
سهیک عزیز یادته چه چیزهایی به من گفتی؟؟ حالا چنین روزی به تمام حرفهای تو رسیدم....راست میگی سهیک جان.هرکسی لیاقت نداره....آدمهای پست رو زیاد میشه دور و بر خودمون ببینیم گرچه میخواستیم سرمون رو زیر برف کنیم و نبیتیم.
مثل همیشه خسته ام...خسته ام اما نه به اندازه قبل.
پیدا کردن یه همراه و یک همدم واقعی افتخاری نیست که نصیب هرکسی بشه نازنین.پس قدر گلی رو بدون.
راستی از آلاچیق چلچله ها چه خبر؟
من وتنهایی و باران و غروب ...
آنچه کم بود ،
در این جمع ...
تو بودی !
که غمت آمد و ماند ...
و خیالت خندید ...
و من آسوده ترین فکر زمین را ...
به تو پیوند زدم..
ئب قشنگی داری به منم سر بزن
بارن غبار را از دلم می زداید همانند گریه...
باز هم مثل همیشه سهیک عزیز عالی بود
همیشه موفق باشی
تا بعد...
سلام دوست خوبم
یه قالب جدید ساختم. نمیای ببینی!؟
منتظرم
سبز باشی
دوست خوبم. اینجا و یک وبلاگ دیگه تنها جایی است که اگر دوباره بیام و هنوز مطلب قبلی باشه باز میخونم. انگار هر بار چیز تازه ای در خودش داره... انگار با هر بار خوندن دوباره.... چیز تازه ای در می یابم... گاهی احساس مشترک... گشتن در خود به دنبال ....
سلام سهیک جون
بسیار زیبا مثل همیشه.... لذت بردم از خواندنش
یکم از دست شما گله دارم..... من سربازم و امکان این که بتون در هفته ها یک بار هم به شبکه متصل بشم رو هم ندارم!!!! شما چرا دیگه پیشم نمیای؟؟؟دل گرمی من برای ادامه وبلاگ ؛ نظرات سازنده شماست.... ۲ ماهی هست که حضور گرمتون رو در وبلاگم حس نکردم
منتظرم
با ارزوی موفقیت برای شما
پایدار باشی دوست من
رز صحرا / یحیی*
سلام٬ امیدوارم خوب باشین ٬ با قذم های سبز و نمناکتان کلبه ی تاریکم را نورینی کنید ٬ در پناه آسمان ... bye bye honey
سلام و درود ایزد منان بر شما باد[گل]
نوشته هاتون زیبا و دلنشین بودند زیبا مینگارید ادامه بدید باز هم سر خواهم زد امیدوارم همیشه اینگونه پر محتوا بنویسید اگه امکان داشت منو هم پیوند کنید ممنون میشم در زیر سایه ایزد منان باشید موفق و همیشه شاد[گل][گل]
دردی به دل رسید که ارام جان برفت
و از هر که در جهان به دریغ از جهان برفت
دوست خوبم... میآیم و پندار پاکت ، در تکرار صدای باران... چونان بوی خوش خاک خیس... بر تنم مینشیند و میروم ... تا ترنمی مرا به خود برتاباند...
اینجا یک هفته است که باران...
اینجا یک هفته است که سرد...
تنها هستم... در درون.
یار ... هست ، ولی جای دوست را نمیتواند پر کند !
نه که نخواهد ... حاشا...
توانش را ندارد ... لزومی هم ندارد! هر کسی جای خودش را دارد... نه؟
میدانم میآیی با دست پر... پس دیگر هیچ نمیگویم...
همیشه قدم زدن در زیر بارون رو دوست داشتم. چه اسم قشنگی داره وبلاگتون...ممنون که به وبلاگم سر زدید . راستش من بیشتر از یکساله که مینویسم ولی فرصت تند تند به روز کردنو ندارم. یه عکس دیگه به عکسا اضافه کردم شاید حالا بهتر متوجه منظورم بشید.
آری و سوزش دردی در نگاه من همچنان میتازد و میخندد....
و باران....آری باران را میتوان گاهی به یاد آورد.
آن سوزش مهربان وفاداریش را.......
مثل همیشه خرفی واسه گفتن نمیذارین...همر. فکر میکنینو همرو به روح خستهی من وارد میکنین..
همیشه عالی و همیشه و همیشه عالی تر.....
سلام
ای کاش همیشه باران میبارید.................کاش
به روزم
سلام به سهیک عزیز
نوشتتون واقعآ زیبا بود
و چه زیباست پیدا شدن در خود....
ممنون از نظری که برام گذاشته بودید
حتمآ منم خوشحال میشم
پیروز و شاد باشید
من اسم ندارم
کسی رو هم ندارم
ولی یه چیزی رو می خوام بدونی:
بهت حسودیم میشه
اگه بخوام بهتر بگم ازت متنفرم عزیزم
اولین و آخرین نظرم بود سهیک جان
خداحافظ
دوست گرامی بادرودی گرم.........
امیدوارم خوب خوب یاشی
شما هم اسم داری وهم دفتردل نوشته و فقط شهامت نداری من شماراخوب میشناسم
راستی چطورمیشه که کسی هم ازنوشته های کسی وشخصیت او خوشش بیاد وهم ازاو متنفرباشه!!!!!!!!!!!!!!!!!
می بینی نازنین که اندیشه های پریشانت چقدر دارای تظاد هستند.
چه خوب که شما دیگربرایم یادداشت نمی گذاری ولی می دانم هم چنان خواننده دفترهای من خواهی ماند... چرا؟ چون نیاز به دانستن و آگاهی داری و متاسفانه هنوزدراول راهی
بهرروی برایت بهترین آرزو هارادارم....... نامت رانمی نویسم ولی خوب می دانی که میشناسمت///////// ولی من ازهیچ کس متنفرنخواهم بود حتی تو!! چون...دلیل تنفرتو دروجودمن نیست............. چون من رها اندیشم وآزاد فکر....... ولی تو؟؟؟ نگویم بهتراست چون شدیدا عصبی وکلافه میشوی ومن حاظرنیستم براحساست خش بیاندازم
دوستان من برای جلوگیری از هرگونه سو تفاهم ایشان را بدین گونه به شما میشناسانم
نویسنده یادداشت بالا مرد جوان چهل ساله و دوچهره ایست بنام م (نام مستعار)
این جوان کم آگاه یاداشتهای بسیار مهربانانه ای درباره من نوشته ( چه در دفترخودش وچه دراین دفتر) وازمن تمجید وتعریف کرده است!!!! و حالا بدلیلی که نا پیداست ازدست من خشمگین شده !! تا آنجا که به مرحله تنفررسیده است!!!! می بینید دوچهرگی را؟؟
اگرچه او نا آگاه است ولی شاید دریک متن تمامی نوشته ها وتمجیدوتعریف های این جوان دوچهره رانوشتم ومعرفی اش کردم........ اگرچه فکرمی کنم ارزش نوشتن وفکرکردن من بیشترازاینهاست که صرف او کنم... بگذار دربرهوت تخیل واوهام سیر کنند این زمینیان بی توشه راه.......
جناب م آقای دوچهره !! فکرمی کنی ردپا نگذاشه ای؟؟؟ یادت باشه که این جمله را بارها از تو خوانده ام>>: بهت حسودیم میشه! <<
مگر میشود دوستی چون سهیک را حتی حتی دوست هم نداشت چه رسد به تنفر؟..................
اولین بار است اینجا چنین کم لطفی را میبینم.
نگذاریم دوستی هامان رنگ ببازند.
قوی باشیم و هر اشاره ای که ما را به واقعیتمان نزدیک میکند /سببی نشود برای از دست دادن دوستی ها.
تلنگر های یک همراه و رفیق را نگاه کنیم و بپذیریم ...........
بهترین راه برای ساخته شدن مبارزه با دگماتیسمی است که گرفتار ان شده ایم.
سهیک عزیز درود .مرا به دلیل این دیر می ایم ببخش.هر بار که به دوستان وبلاگ نویسم سری میزنم.اول به یاد شما می افتم.مرا از راهنماییهایتان بی بهره نگذارید.
خوب دوباره و بهتره بگم چند باره متنتان رو خوندم و جالبه که از این متن تکراری هیچ خسته نمیشم... هر بار فکر میکنم داستان خودمه که در درونم دنبال چیز ی میگردم..مثل همیشه زیباترین راهنمایی رو کردید... ممنون. راستی اینجا دیگه کلمه تجدیدی رو به کار نمیبرند و از کلمه افتاده استفاده میکنیم درست یا غلط سالهاست از این کلمه استفاده میشه و دیگه برامون عادت شده... حتی در لیستها مینویسیم لیست افتاده ها .. حتی بالای اوراق امتحانی مینویسیم افتاده ها! اما باز هم ممنون.
سهیک عزیز ومهربان سلام
امیدوارم خوب باشی
نوشته ات مانند همیشه مرا درفکربرد
من هم حس می کنم باید بدنبال کسی دردرون خودم باشم
کسی که نزدیک ترین بمن است.
سهیک جان ازاینکه بی شهامتی دل شماراآزرده ناراحت شدم ولی چه خوب که مچش راگرفته ای..... خوشم آمد
این شخص خیلی بزدل است لطفا بیشتر معرفی اش کن
تا همه بدانند.... اگرچه می دانم شما سمبل گذشتی ودرحقش بزرگواری می کنی..... امیدوارم ادب شده باشد
سلامت باشی دوست خوبم
فقط می تونم بگم که با این کوله باری که در همه ی این سالها جمع کردین زود. نسنجیده. با غرور و اشتباه قضاوت کردین و من رو که حتی 1 کلمه هم تا به حال براتون ننوشته بودم اشتباه گرفتین
من می خوام چند کلمه ای حرف بزنم و تفاوتی هم نداره که کجا باشه ولی اگر E-mail خودتون رو بدین فکر کنم هر دوی ما راحت تر باشیم
منتظر جوابم